Rugby-hoogtepunt

Gert het gisteraand se Puma-Leeus rugby in die Mbombela-stadion gaan beleef. Dit was sy eerste besoek aan onse berugte 'kontrakte-vir-my-buti's'  stadion.

Toe hy weer tuis was, het ek hom gepols oor sy indrukke, oor wat nou vir HOM die hoogtepunte was.
Ek het verwag dat hy breedvoerig oor die verloop van die wedstryd sou relaas, oor die pom-pom meisies - of dalk die jillende atmosfeer in die skyn-daglig.

Gert het net twee dinge beleef wat (blykbaar) nie sommer sy geheue sal verlaat nie. Eerstens die teleurstelling dat hy NIE sy biltong mog ingevat het nie (jy word gedwing om binne te koop). Hierdie ontnugtering was egter nie die grootste een nie.

"Pa moet sien hoe klein daai veld is!" Hy het met sy vingers beduie. "Daai manne skop die stoele stukkend!" Ek het eers nie mooi verstaan wat die stukkende stoele met die rugby-speelveld te make het nie.
"Wie skop die stoele stukkend ?" het ek opreg onnosel, gevra.
"Daai skoppers ! Hulle skop die bal tot tussen die stoele - en dis plastiese stoele! Hulle verniel die stadion!"

So kry ons almal maar verskillende indrukke. Ek moes iets oor die rugby uit hom trek.
"Toe verloor die Pumas", het ek hom by die wedstryd gedwing.
"Kon nie anders nie", was sy kommentaar. "Die Pumas is sulke ou kleintjies, die Leeus is groter en ouer".

'n Mens hoef nie van die tegniese sy van rugby te weet, om 'n wedstryd te onthou nie.