Alexenburg se teorie

Dit was die jaar 1976, ek was 'n nagraadse HOD-student by Tukkies. In daardie jare het die HOD uit een jaar voltydse studie bestaan, 15 vakke in twee semesters ingeprop. Ek het gemaklik met 14 van hulle gevoel, selfs van hulle baie geniet. Dit was egter daardie 15de een, Historiese Pedagogiek, wat my konstitusie heeltemal omgekrap en my geduld tot nuwe uiterstes besproef het!

Ons lektor was droog, die vakinhoud was droog - en die gewarrawarra oor vreemdsoortige name en gebeure uit 'n 'whatever'-tydperk, het my grensloos geirriteer! Die ergste van alles was dat ons lesings in hierdie 'verhewe niveau' op 'n Vrydagoggend was, van 8uur af. My bywoning was soos 'n breipatroon: 'knit one, slip one'. Coke en daughnuts in die cafeteria, in die geselskap van 'n joolfinalis of drie, was BAIE verkiesliker as Historiese Pedagogiek!

Toe maak mnr.Droog 'n belangrike aankondiging: Daar sou vir die daaropvolgende vier Vrydae, 'n reeks lesings deur die 'bekende Amerikaanse professor Alexenburg' aangebied word - en ons moes die stoele beset. Om die gewone HP-lesings te moes deurworstel, was al klaar erg, maar om dit nog in Brits, met 'n vreemde aksent, te moes aanhoor, was te veel vir enige 'regdenkende' student! Terstond besluit 'n klompie van ons (ons was Taaibossers) dat laatslaap op 'n Vrydag, afgewissel met Coke en oliebolle, die Yankee se geteem sou vervang. En ons het ons Vrydae rustig gevat - vier weke lank!

Toe kom die semester-eksamen. Ons moes in 'n handvol van die 15 vakke eksamen skryf - en Historiese P. was een van hulle. Daar is opgesom, gelees en bekers koffie leeg gestudeer. Die dag van afrekening het aangebreek. Ek was redelik in beheer van my emosies, want ek het nogal die kers gebrand en was positief dat ek die magiese 50-tal sou haal. Toe ek daardie dag in die ou lettere-gebou die vraestel oopmaak, het ek (tot my groot verbasing) net EEN vraag gesien. Die opdrag was kort en op die man af:  Bespreek Alexenburg se teorie.

Skoorvoetend en hoed-in-die-hand het ek en my paar vrinne toe daardie middag die punte-droogte gaan probeer  omkeer. Dit het al ons vernuf, al ons improvisasie en kreatiewe denke geverg, maar ons het op die een of ander wyse daarin geslaag om begenadig te word.

Lektor Droog was daarna grynslaggend 'vriendelik' met ons. Ek het uiteindelik Historiese Pedagogiek geslaag - Alexenburg se teorie, ten spyt!