Ek pak vir ons 'n vuurtjie
met hardekool vanaand,
sodat dit lank kan aanhou
en deur die nag kan brand.
Kom deel met my ons vuurtjie
wat ek in liefde maak,
kom sit 'n bietjie nader
as dit grafstil om ons raak.
Daar is so baie dinge
waaroor ek graag wil praat:
van hartseer en verlange
wat merke op ons laat ...
Miskien sal ons dan later
geheime stil kan deel,
en as die aandster laag is,
die naglug soos ferweel,
vou ek my mantel om jou,
as liefdesblyk en troos.
Soos ek, is jy ook kwesbaar -
so blootgestel en broos.
Vroegoggend kwyn die vuurtjie,
die hardekool word as.
Ek mymer oor verlore tyd -
'n droom, dis wat dit was ...
No comments:
Post a Comment